تصویری: چرا اکثر کهکشان ها مارپیچی هستند؟
2024 نویسنده: Miles Stephen | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:35
ستاره شناسان بر این باورند کهکشان ها دارند مارپیچ اسلحه چون کهکشان ها چرخش - یا چرخش حول یک محور مرکزی - و به دلیل چیزی به نام "امواج چگالی". آ کهکشان های مارپیچی چرخش، یا چرخش، امواج را خم می کند مارپیچ ها . ستارگان هنگام چرخش به دور موج از میان موج عبور می کنند کهکشان مرکز
به همین ترتیب، پرسیده می شود که آیا اکثر کهکشان ها مارپیچی هستند؟
کهکشان های مارپیچی تقریباً 72 درصد را تشکیل می دهند کهکشان ها بر اساس بررسی تلسکوپ فضایی هابل در سال 2010، دانشمندان مشاهده کردند. اکثر کهکشان های مارپیچی حاوی یک برآمدگی مرکزی است که توسط یک صفحه صاف و چرخان از ستارگان احاطه شده است.
علاوه بر بالا، کهکشان های مارپیچی چگونه شکل خود را حفظ می کنند؟ کهکشان ها چطور مانند M33 و راه شیری ما شکل مارپیچی خود را حفظ کنند ? اخترشناسان گاهی اوقات این را "مشکل باد کردن" می نامند مارپیچ بازوها مشاهده شده است که قسمت های داخلی کهکشان ها سریعتر از قسمت های بیرونی بچرخد. ایده این است که کل دیسک a کهکشان با مواد پر شده است
علاوه بر بالا، چرا کهکشان های مارپیچی رایج ترین هستند؟
تحقیقات جدید نشان می دهد که مارپیچ بازوها خود ماندگار، پایدار و به طور شگفت انگیزی عمر طولانی دارند. کهکشان های مارپیچی تقریباً 77 درصد از آنها را تشکیل می دهند کهکشان ها که دانشمندان مشاهده کرده اند. چون بیضوی کهکشان ها آنها از ستاره های قدیمی تر و کم نورتر تشکیل شده اند بیشتر شناسایی چالش برانگیز
چه ویژگی هایی کهکشان های مارپیچی را توصیف می کند؟
کهکشان های مارپیچی دیسک منطقه ای از تشکیل ستاره است و مقدار زیادی گاز و غبار دارد. ستارگان جوان آبی جمعیت I بر آن تسلط دارند. برآمدگی مرکزی عاری از گاز و گرد و غبار است.
توصیه شده:
تفاوت بین کهکشان های مارپیچی و کهکشان های مارپیچی میله ای چیست؟
تفاوت بین کهکشان مارپیچی میله ای و کهکشان بیضی شکل چیست؟ یک مارپیچ میله ای شامل دو یا چند بازوی مارپیچی در یک دیسک صاف است که بازوها توسط میله ای از ستاره ها به هم متصل می شوند. میله و بازوهای مارپیچی مناطق فعال تشکیل ستاره هستند. مرکز میله معمولاً یک برآمدگی کروی است
کهکشان هایی که به وضوح بیضوی یا مارپیچی نیستند چه نام دارند؟
کهکشان هایی که به وضوح کهکشان های بیضی یا مارپیچی نیستند کهکشان های نامنظم هستند. کهکشان های کوتوله رایج ترین نوع در جهان هستند. با این حال، از آنجا که آنها نسبتا کوچک و کم نور هستند، ما تعداد زیادی کهکشان کوتوله را از زمین نمی بینیم. بیشتر کهکشان های کوتوله شکل نامنظم دارند
آیا کهکشان های مارپیچی یا بیضوی بیشتری وجود دارند؟
ستاره شناسان تعداد کهکشان های مارپیچی بیشتری را نسبت به کهکشان های بیضوی شناسایی کرده اند، اما این فقط به این دلیل است که مارپیچ ها راحت تر قابل تشخیص هستند. کهکشان‌های مارپیچی کانون‌های تشکیل ستاره‌ها هستند، اما کهکشان‌های بیضوی تقریباً به این اندازه پرکار نیستند، زیرا حاوی گاز و غبار کمتری هستند، به این معنی که ستاره‌های جدید (و درخشان‌تر) کمتری متولد می‌شوند
برخی از ویژگی های فیزیکی کهکشان های مارپیچی چیست؟
اکثر کهکشان های مارپیچی از یک صفحه مسطح و چرخان شامل ستارگان، گاز و غبار و غلظت مرکزی ستاره ها به نام برآمدگی تشکیل شده اند. اینها اغلب توسط هاله ای بسیار کم نورتر از ستاره ها احاطه شده اند که بسیاری از آنها در خوشه های کروی قرار دارند
کهکشان های مارپیچی چگونه تشکیل می شوند؟
اخترشناسان بر این باورند که ساختار مارپیچی یک کهکشان از یک موج چگالی ناشی از مرکز کهکشان سرچشمه می گیرد. ایده این است که کل قرص یک کهکشان پر از مواد است. همانطور که این موج چگالی عبور می کند، تصور می شود که باعث انفجارهای تشکیل ستاره می شود