تصویری: کهکشان هایی که به وضوح بیضوی یا مارپیچی نیستند چه نام دارند؟
2024 نویسنده: Miles Stephen | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:35
کهکشان ها که هستند کهکشان های بیضوی واضح نیستند یا کهکشان های مارپیچی نامنظم هستند کهکشان ها . آدم کوتوله کهکشان ها رایج ترین نوع در جهان هستند. با این حال، از آنجا که آنها نسبتا کوچک و کم نور هستند، ما تعداد زیادی کوتوله را نمی بینیم کهکشان ها از زمین. کوتوله ترین کهکشان ها نامنظم هستند در شکل.
علاوه بر این، تفاوت بین کهکشان های مارپیچی و بیضوی چیست؟
یک کهکشان بیضوی یک نوع است کهکشان دارای شکل تقریباً بیضی و نمای روشنایی صاف و تقریباً بدون ویژگی است. بر خلاف تخت کهکشان های مارپیچی با سازماندهی و ساختار، آنها بیشتر سه بعدی هستند، بدون ساختار زیاد، و ستاره های آنها در اطراف مرکز تا حدودی تصادفی هستند.
همچنین ممکن است بپرسد که کدام نوع کهکشان ها تقارن ندارند؟ بی رویه کهکشان ها دارند نه منظم یا متقارن ساختار آنها به دو گروه IrrI و IrrII تقسیم می شوند. Irr I نوع کهکشان ها دارای نواحی HII، که مناطقی از گاز هیدروژن عنصری هستند، و بسیاری از ستارگان جمعیت I، که ستارگان داغ جوان هستند.
به همین ترتیب ممکن است سوال شود که به کهکشان هایی که شکل های کروی یا بیضی صاف دارند و فاقد قرص و بازوهای مارپیچی هستند چه می گوییم؟
یک کهکشان بیضوی یک نوع است کهکشان با تقریبا شکل بیضی و الف صاف ، تصویر تقریباً بی خاصیت. آنها هستند یکی از سه کلاس اصلی کهکشان شرح داده شده توسط ادوین هابل در سکانس هابل و اثر 1936 قلمرو سحابی ها، همراه با با مارپیچ و عدسی شکل کهکشان ها.
شکل اصلی کهکشان مارپیچی چیست؟
اکثر کهکشان های مارپیچی حاوی یک برآمدگی مرکزی است که توسط یک صفحه تخت و چرخان از ستارگان احاطه شده است. برآمدگی در مرکز از ستارگان قدیمی تر و کم نور تشکیل شده است و تصور می شود که حاوی یک سیاهچاله بسیار پرجرم است. تقریباً دو سوم از کهکشان های مارپیچی همچنین دارای یک ساختار میله ای از طریق مرکز خود هستند، مانند کهکشان راه شیری.
توصیه شده:
تفاوت بین کهکشان های مارپیچی و کهکشان های مارپیچی میله ای چیست؟
تفاوت بین کهکشان مارپیچی میله ای و کهکشان بیضی شکل چیست؟ یک مارپیچ میله ای شامل دو یا چند بازوی مارپیچی در یک دیسک صاف است که بازوها توسط میله ای از ستاره ها به هم متصل می شوند. میله و بازوهای مارپیچی مناطق فعال تشکیل ستاره هستند. مرکز میله معمولاً یک برآمدگی کروی است
آیا کهکشان های مارپیچی یا بیضوی بیشتری وجود دارند؟
ستاره شناسان تعداد کهکشان های مارپیچی بیشتری را نسبت به کهکشان های بیضوی شناسایی کرده اند، اما این فقط به این دلیل است که مارپیچ ها راحت تر قابل تشخیص هستند. کهکشان‌های مارپیچی کانون‌های تشکیل ستاره‌ها هستند، اما کهکشان‌های بیضوی تقریباً به این اندازه پرکار نیستند، زیرا حاوی گاز و غبار کمتری هستند، به این معنی که ستاره‌های جدید (و درخشان‌تر) کمتری متولد می‌شوند
برخی از ویژگی های فیزیکی کهکشان های مارپیچی چیست؟
اکثر کهکشان های مارپیچی از یک صفحه مسطح و چرخان شامل ستارگان، گاز و غبار و غلظت مرکزی ستاره ها به نام برآمدگی تشکیل شده اند. اینها اغلب توسط هاله ای بسیار کم نورتر از ستاره ها احاطه شده اند که بسیاری از آنها در خوشه های کروی قرار دارند
چرا اکثر کهکشان ها مارپیچی هستند؟
ستاره شناسان بر این باورند که کهکشان ها دارای بازوهای مارپیچی هستند زیرا کهکشان ها به دور یک محور مرکزی می چرخند - و به دلیل چیزی به نام "امواج چگالی". چرخش یا چرخش یک کهکشان مارپیچی، امواج را به شکل مارپیچی خم می کند. ستارگان هنگام چرخش به دور مرکز کهکشان از موج عبور می کنند
کهکشان های مارپیچی چگونه تشکیل می شوند؟
اخترشناسان بر این باورند که ساختار مارپیچی یک کهکشان از یک موج چگالی ناشی از مرکز کهکشان سرچشمه می گیرد. ایده این است که کل قرص یک کهکشان پر از مواد است. همانطور که این موج چگالی عبور می کند، تصور می شود که باعث انفجارهای تشکیل ستاره می شود