فهرست مطالب:
تصویری: برخی از ویژگی های فیزیکی کهکشان های مارپیچی چیست؟
2024 نویسنده: Miles Stephen | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:35
اکثر کهکشان های مارپیچی شامل یک صفحه مسطح و دوار حاوی ستاره ها، گاز و غبار و غلظت مرکزی ستاره ها به نام را برآمدگی اینها اغلب توسط هاله ای بسیار کم نورتر از ستاره ها احاطه شده اند که بسیاری از آنها در خوشه های کروی قرار دارند.
بنابراین، ویژگی های کهکشان ها چیست؟
کهکشان ها سیستم های پراکنده ای از غبار، گاز، ماده تاریک و از یک میلیون تا یک تریلیون ستاره که توسط گرانش در کنار هم نگه داشته شده اند. تقریبا همه بزرگ کهکشان ها تصور می شود که سیاهچاله های کلان پرجرم نیز در مرکز آنها وجود داشته باشد.
همچنین ممکن است سوال شود که چه چیزی یک کهکشان را مارپیچی می کند؟ ستاره شناسان بر این باورند کهکشان ها دارند مارپیچ اسلحه چون کهکشان ها چرخش - یا چرخش حول یک محور مرکزی - و به دلیل چیزی به نام "امواج چگالی". آ کهکشان های مارپیچی چرخش، یا چرخش، امواج را خم می کند مارپیچ ها . ستارگان هنگام چرخش به دور موج از میان موج عبور می کنند کهکشان مرکز
با در نظر گرفتن این موضوع، آیا کهکشان ما دارای خواصی است که برای یک کهکشان مارپیچی معمول است؟
کهکشان های مارپیچی . ما خود کهکشان و را آندرومدا کهکشان هستند معمول ، بزرگ کهکشان های مارپیچی . آنها از یک برآمدگی مرکزی، هاله، دیسک و بازوهای مارپیچی . سحابی های گسیلی درخشان و ستارگان داغ و جوان، به ویژه در وجود دارند بازوهای مارپیچی ، نشان می دهد که تشکیل ستاره جدید هنوز در حال وقوع است.
انواع کهکشان های مارپیچی چیست؟
کهکشان های مارپیچی نوع A، B و C
- کهکشان‌های Sa، که در آن Sa مخفف «Spiral Type A» است، کهکشان‌های مارپیچی هستند که دارای یک برآمدگی مرکزی بزرگ و بازوهای مارپیچی صاف و پهن هستند.
- کهکشان های مارپیچی نوع B (Sb) کهکشان های مارپیچی هستند که دارای یک برآمدگی مرکزی با اندازه متوسط و بازوهای مارپیچی نسبتاً خوب هستند.
توصیه شده:
ویژگی های فیزیکی دشت های داخلی چیست؟
توپوگرافی دشت های داخلی منطقه وسیع و وسیعی از دشت هستند. بیشتر بخش‌ها از تپه‌های آرام و دره‌های رودخانه‌ای عمیق تشکیل شده‌اند. در ایالات متحده، دشت های داخلی بین آپالاش ها در شرق و کوه های راکی در غرب قرار دارند. در کانادا، دشت ها بین سپر کانادا و کوه های راکی قرار دارند
تفاوت بین کهکشان های مارپیچی و کهکشان های مارپیچی میله ای چیست؟
تفاوت بین کهکشان مارپیچی میله ای و کهکشان بیضی شکل چیست؟ یک مارپیچ میله ای شامل دو یا چند بازوی مارپیچی در یک دیسک صاف است که بازوها توسط میله ای از ستاره ها به هم متصل می شوند. میله و بازوهای مارپیچی مناطق فعال تشکیل ستاره هستند. مرکز میله معمولاً یک برآمدگی کروی است
آیا کهکشان های مارپیچی یا بیضوی بیشتری وجود دارند؟
ستاره شناسان تعداد کهکشان های مارپیچی بیشتری را نسبت به کهکشان های بیضوی شناسایی کرده اند، اما این فقط به این دلیل است که مارپیچ ها راحت تر قابل تشخیص هستند. کهکشان‌های مارپیچی کانون‌های تشکیل ستاره‌ها هستند، اما کهکشان‌های بیضوی تقریباً به این اندازه پرکار نیستند، زیرا حاوی گاز و غبار کمتری هستند، به این معنی که ستاره‌های جدید (و درخشان‌تر) کمتری متولد می‌شوند
ویژگی های فیزیکی دشت های ساحلی تگزاس چیست؟
دشت های ساحلی خلیج تگزاس امتداد غربی دشت ساحلی است که از اقیانوس اطلس تا فراتر از ریو گرانده امتداد دارد. نورد مشخصه آن به سطح تپه ای پوشیده از رشد زیاد کاج و چوب های سخت تا شرق تگزاس گسترش می یابد
کهکشان های مارپیچی چگونه تشکیل می شوند؟
اخترشناسان بر این باورند که ساختار مارپیچی یک کهکشان از یک موج چگالی ناشی از مرکز کهکشان سرچشمه می گیرد. ایده این است که کل قرص یک کهکشان پر از مواد است. همانطور که این موج چگالی عبور می کند، تصور می شود که باعث انفجارهای تشکیل ستاره می شود