لیزوزوم اتوفاژی چیست؟

2024 نویسنده: Miles Stephen | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:35

خویشتن خواری (یک کلمه یونانی به معنی "خودخوار") یک فرآیند کاتابولیک در سلول های یوکاریوتی است که اجزای سیتوپلاسمی و اندامک ها را به سلول های یوکاریوتی می رساند. لیزوزوم ها برای هضم لیزوزوم ها اندامک‌های تخصصی هستند که درشت مولکول‌ها را می‌شکنند و به سلول اجازه استفاده مجدد از مواد را می‌دهند.

به همین ترتیب، فرآیند اتوفاژی چیست؟

خویشتن خواری یک فیزیولوژیک طبیعی است روند در بدن که با تخریب سلول های بدن سر و کار دارد. هموستاز یا عملکرد طبیعی را با تخریب پروتئین و گردش اندامک های سلولی تخریب شده برای تشکیل سلول جدید حفظ می کند. در طول استرس سلولی فرآیند اتوفاژی ارتقا یافته و افزایش یافته است.

علاوه بر موارد فوق، کدام اندامک در اتوفاژی نقش دارد؟ اتوفاگوزوم

علاوه بر این، اتوفاژی چیست و چرا مهم است؟

به عنوان یک ضروری است فرآیند حفظ هموستاز و عملکرد سلولی، خویشتن خواری مسئول تخریب پروتئین ها و اندامک های آسیب دیده به واسطه لیزوزوم و در نتیجه تنظیم نادرست خویشتن خواری می تواند منجر به انواع شرایط پاتولوژیک در انسان شود.

تفاوت بین اتولیز و اتوفاژی چیست؟

خویشتن خواری معمولاً به هضم منظم و هدفمند اجزای سلولی اشاره دارد. این اساساً راهی است که یک سلول می تواند با پروتئین های استفاده نشده یا ضعیف تا شده مقابله کند. این یک فرآیند سلولی طبیعی است. اتولیز از سوی دیگر زمانی رخ می دهد که آنزیم های گوارشی از لیزوزوم ها نشت کرده و شروع به تخریب سلول می کنند.